Wanneer we tijdens de zomervakantie richting Toscane rijden, maken we steeds enkele dagen een tussenstop in Oostenrijk. Doen we dit niet, dan is onze vakantie niet compleet. Voor mij is wandelen in de bergen écht tot rust komen. Genieten van de natuur, de rust, de stilte, de prachtige uitzichten en de enorme kracht die uitgaat van dit alles. We schakelen meteen over in een totaal ander levensritme om nadien ten volle te kunnen genieten van het ‘dolce far niente’ in Italië.
Vroeger mijmerden we wel eens over hoe het zou zijn als we zouden verhuizen naar Oostenrijk of Toscane. Dan zouden we plotseling de rust en de stilte cadeau krijgen. Uiteraard is dit een utopie!
Rust krijg je niet door te verhuizen. Rust krijg je wel door de stilte te ontdekken bij jezelf. Ik merk op dat veel mensen constant piekeren en in gedachten verzonken zijn. Zich over van alles en nog wat zorgen maken. Ook ik zondig hier soms nog aan. Vroeger echter meer dan nu.
Hoe zou het zijn als je de rust kon ontdekken bij jezelf?
Een oorzaak van het niet vinden van die rust ligt vaak bij ‘regeltjes in ons hoofd’:
- We willen alles goed doen.
- We willen alles goed kunnen controleren. Een goede planning hebben.
- Ik mag niet rustig in mijn zetel zitten en niks doen.
- Alles moet vlotjes verlopen.
- Ik moet altijd klaar staan voor iedereen.
- Ik moet sterk zijn.
Misschien herken je ze wel?
Wanneer we het stil maken in onszelf, komen we onze kleine kantjes tegen en die willen we liever vermijden. We kunnen dus beter onze kleine, minder prettige eigenschappen leren omarmen, willen we terug bij onszelf komen en in harmonie kunnen leven.
Wanneer je je bewust wordt van al deze regeltjes en gedachten, kan je ze beter naast je neerleggen. Zo krijg je meer ruimte om open te staan voor wat het leven echt te bieden heeft en ten volle te genieten.
Ik wens jou alvast veel stilte toe bij jezelf!
Liefs, Ann